Is een beetje aan het opruimen en vond dit schrijfsel van enkele maanden geleden … moet ergens in oktober geweest zijn, schap ik, op een late avond in bed … jammer dat ik er niet onmiddellijk de datum bij gezet heb … maar het gevoel kan ik nog levendig voelen
Can anyone tell me
Why people are afraid
To show me their vulnerability
When it is that vulnerability that makes them strong to me
When I hear their voice shake
As they speak
I can feel them enter me
At a level I didn’t even know existed
They enter me
In the deepest of myself
Where there is only love to respond
At that level beyond my own fear
In that encounter
Beyond all fear
Mine or theirs
Our meeting is true
Only there do people really meet
And touch each other
Healing the deepest wounds
Just by letting each other be
Without any fear … or maybe from within it
Right from the heart
Right from the core of our being
Why is this so frightening?
(kp)
De weg naar jezelf ! 