Maan

Maan,
Je bent al goed aanwezig
Vastberaden
Ga je door merg en been

Je wil zeker zijn
Dat je goed wordt verstaan
Dat je niet zomaar
Opzij kan worden gezet

Met volle intensiteit
Kondig je jezelf aan
Kom je dichterbij
En eis je onze aandacht

Tot in de kern
Van onze cellen
Dring je door
En raak je het diepste van ons bestaan

Alle muren 
Breek je af
Maakt ze met de grond gelijk
Laat ons onze naaktheid ervaren

Alle pijn, alle verdriet
Die we zo grondig hadden verdrongen
Moeten we in jouw licht
Aanschouwen

Ground zero
Van ons aardse verblijf
Om van nul af aan
opnieuw te gaan gronden

Je geeft ons de kans
Opnieuw wortel te schieten
Nieuwe funderingen te leggen
Voor ons verdere bestaan

Je geeft ons de kans
Opnieuw te ontdekken wie we zijn
Je laat ons in de spiegel
Van onze kwetsbaarheid kijken

In die spiegel
Zien we wie we echt zijn
Wars van alle scheve en manke muren …
Daar liggen we dan naast een hoopje schijn …

Je geeft ons de kans
Opnieuw te kiezen
Met welke stenen we willen bouwen
Bouwen aan ons bestaan

Maan,
Je komt met een hevig bericht
Niet mis te verstaan
“Neem je leven in eigen handen!”

Maan, 
De kwetsbaarsten onder ons 
Krijgen de volle lading
Zijn behoorlijk van slag!

Maan, 
Laat jouw licht ook schijnen
Op die diepste, goed verscholen krachten
Die van de kwetsbaren dierbaren maken

Laat je licht schijnen
Op die kracht der krachten
Die van kwetsbaren geliefden maken
En dan vooral geliefden van zichzelf …

♥
(kp) 
22/06/2013