Onrust
Het lijkt wel alsof het nooit echt stopt
Een korte … heel korte adempauze
En het volgende dient zich al aan …
Ooit omschreef ik het als seizoenen
De herfst was de aankondiging
Van een nieuwe verdieping
In de winter kwam de diepste periode van nog onzichtbare en onkenbare transformatie
In de lente kwamen de vruchten tevoorschijn
Resultaten van de zware diepe winter
En in de zomer was er even tijd voor genieten en rust
Even een pauze
Het lijkt wel of deze cyclus sneller en sneller gaat
En de momenten van even achterover leunen ook telkens korter worden
De herfst en de winter zijn mogelijk ook korter
Maar daarom niet minder intens en diepgaand
Het besef en het inzicht van hoe die dingen lopen
Is voor mij altijd een soort van geschenk
Dat wat het bijzonder de moeite waard maakt
Al is de tol die er telkens betaald wordt altijd best wel hoog
Al snak ik vaak naar rust
Toch is de zomer mijn minst favoriete seizoen, ook innerlijk
Als die te lang duurt ga ik me vervelen
Lijk ik wel dood (te gaan)
Dus word ik op mijn wenken bediend 
En ik glimlach in mezelf
Zonder die onrust en de ontdekking van de diepte in mij leef ik niet
Maar af en toe mag de rust wel net iets langer duren 
😉
Het is een complex gegeven en gebeuren
Sommige bladeren hebben net iets meer tijd nodig om de tak los te laten
Willen nog even nagenieten van de zomer
Of van de herinnering eraan
Tegelijkertijd kan het niet snel genoeg gaan
Ik ben nieuwsgierig naar alles
Maar wil ook weten hoe het werkt
Soms trekt dat aan elkaar – wringt het tegen
Het hoort erbij
Het is de rijkdom van complexiteit
Door net iets langer aan die boom te hangen – of net iets dieper in de aarde te wroeten
Kom je net iets meer te weten
Dat is het mooie van koppigheid
Dat eigenwijze van het niet zomaar aanvaarden zonder te begrijpen
Van de dingen op je eigen manier te willen doen
Alsook de eenzaamheid
Maar het is wie ik ben
Wars van alle regels en algemeenheid
Ga ik op zoek naar de uniciteit in de universaliteit
Ga ik op zoek naar het Ene in het alle
Koppig en eigenwijs
Ga ik op zoek, willens nillens
Naar wat de meesten willen vermijden
Die onrust …
Want zonder die onrust
Zonder die vragen
Zonder die koppige zoektocht
Ook geen antwoorden …
De aard van het beestje … 😉
Katy Pylyser 26-04-2017
De weg naar jezelf ! 