Plots was daar de stilte
Als een prachtig en maagdelijk wit sneeuwtapijt
Dat zich net zoals mist
Over alles legt en alles bedekt
In de oren is het als
Een zacht deken dat alles afdekt
En warm aanvoelt
Melodieus
Als een witte symfonie
Hoorbare en tastbare stilte
Dat de ziel doet ontwaken
Uit een soort van lethargie
Als een bloem, nog jong en net ontkiemd
Ontspruit het aan zichzelf
Mij vullend
Met een soort van (nog) lege maar verwachtingsvolle volheid
Volledig
Drachtig
Beloftevol
En eindeloos
Als de stilte
Waarin en waaruit alles ontspringt
Katy Pylyser – 28-06-2016
De weg naar jezelf ! 