Soms kan je alleen maar stil worden
Helemaal stil vanbinnen
En laten leven wat er zich vanbinnen afspeelt
Zonder verhaal wordt pijn balsem …
Zijn tranen helend …
Volledige aanvaarding
Van wat is
Soms rest er alleen de stilte
De kern van de storm
De storm niet weg
De pijn niet verdwenen
Maar mag die er gewoon zijn
Niet dat dat echt een keuze is
Ondergedompeld …
Woordeloos
Intens
Indringend
Snijdend
Rauw
Gelaten
Eerlijk
Naakt
Kwetsbaar
Doch ook sterk
Puur
Compromisloos
Invoelend
Verdrinken
In een oceaan van voelen
Niet eens woelig
Maar grondeloos diep
Wegzakken
In jezelf
Dieper
En dieper
Moedeloos
Wachtend
En niet eens dat
Gewoon erin zijn
Kome wat kome
Ademend
En meer niet …
De nacht
Vanbinnen
De mist
Opaak
Gitzwart
Zijn de zon
En de maan
Als een zwart gat
Dat alles opslorpt
Met aan de andere kant
Een nieuw beginnen …
Maar tot zolang
Zinken
En verdrinken
Ik adem in
En ik adem uit
De rest
Is voor later
Wanneer
Wordt het nu
Later … ???
Katy Pylyser 02-06-2018