De avond helder
De mensen nog wakker
Hunkerend naar de verkoeling
Van de nacht
Doch ook de stilte
Van de tot slaap gemaande natuur
De vogeltjes al gaan slapen
De schemer kondigt de nacht aan
De maan helder en scherp
In haar element
Nog niet vol
Maar vollop wassend
Over een paar dagen
Zal ze zich weer
Helemaal tonen
Helemaal openbaren
(Mooi woord openbaren
Open-baren)
De nacht nodigt uit tot bezinning
Het stille laten komen van gedachten
De diepte ervan zien
In zekere zin erdoor zien
In het transparante ervan
De diepere betekenis ontwaren
Zich als het ware laten
Openbaren
Daarom ben ik zo graag wakker
Wanneer anderen slapen
Niet afgeleid door de drukte
Laat het zich dan zien
Zoals het timide nachtdier
Zich schuil houdt overdag
Zo ook wordt ’s nachts helder
Wat overdag niet kan worden gezien
De helderheid van de nacht
Is niet met het oog te zien
Is enkel vanbinnen te ervaren
Als het zich wil openbaren
Het oog van de ziel
Ziet in de diepte van het donker
Toch licht
En kent daarom geen angst
Het oog van de mens
Sluit zich ’s nachts om te slapen
En ziet niets
Van de helderheid van de nacht
Toch komen er dan beelden
Velen houden er niet van
Van die vreemde nachtbeelden
Van die vreemde dromen
We begrijpen ze niet
Wat betekenen ze
“Ach, het is maar een droom”
Zeggen we dan
Maar eigenlijk
Willen ze ons tonen
Wat het wakkere oog van de ziel
In het donker allemaal ziet
Boeiend eigenlijk
Wonderbaarlijk
Al zijn we vaak zo bang
Al zijn we vaak zo blind
Ondertussen verschijnen ook de eerste sterren
Als bakens
Voor de nachtelijke reiziger
Naar ongekende diepten …
Katy Pylyser 23-07-2018