Terwijl ik lees

De woorden in het boek dat ik lees
Vertellen over hetzelfde
Als wat de nacht woordeloos brengt
Een stil en verborgen weten

Toch is het mij niet onbekend
En zoek ik overal
Bevestiging van een voelen
Diep binnenin

Het is in alles
Doch verborgen
En vooral in de verstilling
Te ontdekken

Vreemd genoeg
Of misschien net niet
Is het in de stille duisternis van de nacht
Dat het zich het best laat vermoeden

Het is een vermoeden
Doch ook een weten
Maar dat niet als zekerheid
Kan gebracht worden

Het kan met geen woorden bevat worden
Noch overgebracht worden
Het kan alleen gevoeld worden
Beleefd

En die beleving
Duldt geen twijfel
Want twijfel zou het doen verdwijnen
Opnieuw versluieren

Het vraagt moed
Om het te kunnen ervaren
Geen valse nederigheid
Is hier op zn plaats

Want om te zien wat er te zien is
Moet er met open geest
En met open hart
Gezien en ontvangen worden

Doch is een zekere twijfel op zn plaats
Want al te grote zekerheid
Kan leiden tot hoogmoed
En hoogmoed is blind

Dankbaarheid om wat ontvangen wordt
Brengt het juiste evenwicht
Tussen moed en nederigheid
Het maakt groot en klein tegelijk

De ziener is niet van belang
Dat er gezien wordt is wat van belang is
De ziener is de schakel
Tussen onwetendheid en bewustwording

Ontwaken wordt het wel eens genoemd
Ook daar is er gevaar
Want wie ontwaakt er?
Niemand eigenlijk …

Het is een besef
Van een orde
Die niets te maken heeft
Met mij

Doch is het het diepst persoonlijke in mij
Alsof net dat diepst persoonlijke
Ook het meest onpersoonlijke is
Daar waar ik verdwijn … in een groter Zijn

Ik kan alleen dankbaar zijn
Om een besef dat aan mij voorbijgaat
Terwijl ikzelf zo intiem betrokken ben
In de ontdekking ervan

Groeien zou je het kunnen noemen
Groeien voorbij jezelf
Met jezelf als voedingbodem
En ook weer niet

Het is niet of het een of het ander
Het is het een en het ander
Altijd en – en
Altijd inclusief

De avond en de stilte
De duisternis van de nacht
Nopen tot bezinning …
Brengen mij thuis …

Katy Pylyser 12-08-2018