Zomaar, op een stille avond

In de stilte van de vallende nacht
Zit ik op mijn terras
En geniet ik
Samen met de poesjes

De maan staat majestueus
Doch in alle eenvoud
Aan de hemel te schitteren
Zeer aanwezig doch discreet

Zoals dat met echte schoonheid het geval is
Is ze zichzelf genoeg
In stille doch onmiskenbare
Aanwezigheid

Deze eenvoudige pracht
Dwingt mij tot stilte
En ik denk aan jou …
Aanwezig … en ook niet …

De diepte van de schoonheid
En van het voelen
Draagt ook het gevoel van gemis in zich
Onmiskenbaar verbonden in de verwondering

Alleen de overgave aan dit bijzondere moment
Maakt het draaglijk
En van een onwaarschijnlijke
Rijkdom

Zo vol van gevoel
Zo vol van leven
Zo vol van oneindigheid
Zo vol van Liefde

Grenzeloos
Ben je nu hier
Meer dan ooit hier
In verbondenheid

Ze zegt dat het waar is
En glimlacht zachtjes …
“Hoe kan het ook anders”,
Fluistert ze woordenloos

Bijzonder toch
Zomaar, op een stille avond
Een gesprekje
Met de Maan …

💚💛💜

Katy Pylyser 21-07-2018

IMG_9946

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: