En een vrouw sprak, zeggende: Vertel ons iets over pijn.
En hij zeide:
Je pijn is het breken van de schaal die je inzicht omsluit.
Zoals de steen van de vrucht breken moet, opdat haar hart in de zon moge staan, zo moet jij pijn kennen.
En zo je in je hart de verwondering levendig kon houden om de wonderen in je dagelijks leven, zou je pijn je niet minder wonderlijk voorkomen dan je vreugde; en je zou de seizoenen van je hart aanvaarden, zoals je steeds de seizoenen hebt aanvaard die over je velden gaan.
En je zou met gelijkmoedigheid de winter van je verdriet gadeslaan.
Veel van je pijn heb je zelf gekozen.
Zij is de bittere drank, waarmee de heelmeester je zieke zelf geneest.
Heb dus vertrouwen in de heelmeester en drink zijn geneesmiddel in stilte en rust:
Want zijn hand, al is zij zwaar en hard, wordt geleid door de tere hand van de Ongeziene.
En de beker die hij brengt, ook al brandt zij je lippen, is gevormd uit de klei die de pottenbakker bevochtigd heeft met zijn eigen heilige tranen.
Kahlil Gibran: Uit het boek ”De Profeet”
De weg naar jezelf ! 