“En je zult je erdoorheen banen, door die loeiende, metafysische abstracte zandstorm. Dat spreekt vanzelf. Maar vergis je niet: hij mag dan metafysisch en abstract zijn, maar hij snijdt door vlees als duizend vlijmscherpe scheermessen. Talloze mensen zullen er hun bloed in vergieten – jij ook. Heet, rood bloed. Je zult dat bloed in je handen opvangen. Jouw bloed, en het bloed van al die anderen.
En wanneer de storm is uitgewoed, begrijp je zelf niet goed hoe je erin bent geslaagd om erdoorheen te lopen zonder je leven erbij in te schieten. Je weet niet eens zeker of hij wel echt is gaan liggen. Eén ding staat echter vast: wanneer je eruit komt, ben je niet dezelfde meer als toen je erin stapte. Want dat is de betekenis van de zandstorm.”
~ Haruki Murakami, uit “Kafka op het strand”
Foto: Enriquelopezgarre – Pixabay
