De avond valt in stilte
Wolken grijs en zalmroze
Hangen haast zonder beweging
Aan de schemerende hemel
Heel even de klokken
En nog een auto die zich naar huis haast
De vogeltjes zijn al gaan slapen
Voor hen is de nacht al begonnen
De nachtelijk koelte valt
En nodigt uit om knusheid op te zoeken
Dicht bij elkaar zoals de vogeltjes dat doen in de bomen
Of binnen zoals de mens dat doet … al dan niet alleen
De televisie ging net uit
Nog even buiten zitten
Met een kopje koffie
Kijken naar de mooie rustige hemel
De geluiden in de stilte
De schemering bij de aanvang van de nacht
Vertellen zoveel meer
Dan de beelden op tv
De buurvrouw laat haar hondje nog even uit
Dan kan de nacht voor hen beginnen
Ze heeft haast
Hondje moet zich hasten
De zalmroze wolkjes
Zijn nu lichtgrijs
De zon verdwijnt meer en meer
De nacht komt tevoorschijn
De schoonheid van de nacht
Is miskend
Onderschat
Ook door mij
Maar op die zeldzame avonden
Waar ik me toch even naar buiten laat lokken
Word ik toch telkens weer getroffen
Door de kracht ervan
De immense ruimte boven mij
Brengt me steevast
En telkens weer
Heel dicht bij mezelf
Het was alweer te lang geleden
Dat ik zomaar even met mijn kopje koffie
Bij het vallen van de nacht
Buiten kwam zitten …
De schemer maakt nu stilaan plaats
Voor duisternis
Buurvrouw en hondje
Zijn weer naar binnen
De stilte is immens
Ontzagwekkend
Rustbrengend
En vredig
Het was echt wel
Veelst te lang geleden …
© Katy Pylyser 12-07-2021
De weg naar jezelf ! 